De eerste indrukken

26 april 2014 - Bobo Dioulasso, Burkina Faso

Bij de gate in Casablanca, waar ik mijn aansluitende vlucht kon vinden naar Ouagadougou (hoofdstad van Burkina Faso) en Niamey (hoofdstad van Niger, zit in één toetsel), belandde ik eigenlijk al ineens in een heel andere wereld. Niet alleen stonden er zo'n 700 gitzwarte mensen (ècht ècht zwart, in Zuid-Afrika heb je nog kleurverschillen zal ik maar zeggen, hier niet) en 'maar' 5 blanken, ook de sfeer bracht me direct in Afrika. Geweldig! Iedereen kent elkaar, iedereen bemoeit zich met elkaar op een positieve manier. En de mensen praten allemaal... Hard!

Het is ook een zooitje in het vliegtuig, al die handbagage gaat het vliegtuig door en iedereen helpt een gaatje te vinden in bagagekastjes voor nòg een rugzak. Mensen lijken elkaar allemaal te kennen. 'Waar ga jij heen?' -'Naar Ouaga, ik ga efkes bij de familie Tumas langs, ken je die?' -'Jaaa, die ken ik wel'. Ik heb er om zitten grinniken. Ze maken het leven zo heerlijk makkelijk.

Aangekomen in vliegveld Ouagadougou moest ik op zoek naar mijn chauffeur. Staat daar een man, die vraagt: 'Slaap jij in Chez Guiliana?' Ikke:'Ja'. Hij had een stuk karton in zijn handen met daarop: SELINE Youluyana. Ik kijk ernaar en zeg: 'Dat ben ik niet.' Zegt ie: 'Ik kom voor jou, kijk maar (wijst naar Yuoluyana), hier staat het, Guiliana!' Ik frons en zeg: 'Rijdt Seline ook mee dan?'

Nou komt het.

'Ja da komt die bazin van Chez Guiliana had mij gevraagd jou op te halen, maar ik was jouw naam vergeten. Ikke vandaag gebeld, mijne maat werkte die dag, Moussa. Maar hij kon jouw naam niet vinden. Wij dachten Seline, dus dat hebben we ervan gemaakt. Oh, heet je Nathalie? Ook een mooie naam. Maar ik kom voor jou, echt waar, kijk maar, hier staat Guiliana (juist, Youluyana). Net zo makkelijk :-)

Dus ik stap in zijn taxi, een rammelende jaren '70 Mercedes, en deze aardige kerel brengt me naar Chez Guiliana. 'Sorry hè, van je naam'. -'Geen probleem hoor'.

Daar aangekomen staat de lieve, rustige Italiaanse bazin me op te wachten in haar nachtpon om me mijn kamer te wijzen en de taxichauffeur te vragen er morgen om 7 uur weer te zijn om me naar de bus te brengen. Mooie kamer! Kleurig gebouwtje, vol met Afrikaanse maskers. Met een muskietennet en een ventilator. Maar heet hé, heet!! Toen het vliegtuig landde om 0.05 uur werd er al omgeroepen dat het 33 graden was. Pfoe, dat was wennen! Heb niet veel geslapen. '

's Morgens ontmoette ik bij het ontbijt op het dakterras Meredith. Amerikaanse, maar woont al 30 jaar in Frankrijk en spreekt perfect Frans. Leuk mee gekletst! Het was ineens 7.05 uur. Ohjee, snel, taxichauffeur voor de deur.

Om 7.29 uur stond ik een enkeltje Bobo te kopen, tijd zat ;-) Ik had de laatste stoel in de bus! En ja, ik was de enige blanke. Ik heb veel zitten slapen onderweg, maar als ik wakker was zag ik wel dat het een prachtig land is, met een veranderend landschap zo van Ouaga richting Bobo. De bus rijdt er 5 1/2 uur over met één kleine pauze van stipt 10 minuten. Wat ik daar beleefde, had ik moeten filmen, maar dat was nog niet genoeg geweest. De bus stopt in Boromo. Daar zijn winkeltjes, was een markt gaande en meerdere bussen stoppen er dus. Mensen kunnen wat te drinken kopen, of wat snacks.

Ik moest er even uit van mezelf, even 'beleven' wat ik zag. Een kleurige, stoffige chaos van koopvrouwen (meisjes van puberleeftijd), die massaal op de bus afkomen om hun waar aan te bieden. Dat doen ze luid, door elkaar en herhalend. En door elkaar. 'Mevrouw blanke, wilt u drinken kopen? Mevrouw blanke, wilt u misschien koud drinken? Mevrouw blanke, cola heb ik ook. Mevrouw blanke...' En dan de andere er doorheen: 'mevrouw blanke, heerlijke appels, wilt u een appel kopen mevrouw blanke?' Ik kon geen poot verzetten! Dit gemixt met geuren van diesel, mensen die het warm hebben, geroosterde nootjes, zwerfafval en veel rood stof.... Welkom in Afrika!

Ik heb geen poot kunnen verzetten, maar wat een belevenis! In de bus werd ik trouwens goed gekoeld met een airco op 26 graden... Aangenaam temperatuurtje, toch zweet je je het leplazarus. Eenmaal in Bobo werd ik opgehaald door Marie (de lokale coach die alles voor mij organiseert), Anne (ook een vrijwilligster) en Solo. Solo is de eigenaar van Forêt Diasso, de herberg waar ik nu ben. Ja, daar bij de wifi en de hangmat, in het bos. Solo heeft in Nederland gewoond, maar is een Burkinabé. Wel een die Nederlands kan. En prachtige grijzende dreadlocks heeft :) Dus spullen in de kamer en dan direct door naar het Koningsfeest.

Koningsfeest? Ja, haha! Koningsfeest! Met 6 andere Nederlanders, 2 kindertjes half Burkinabé, half Nederlands en Woelie, de Burkinabé man van Marie heb ik daar een gezellig samenzijn gehad met lekker eten en drinken om Koningsdag te 'vieren'. Was leuk, gezellig. Wat woont Leanne daar prachtig zeg, wauw! Daarna nog hier zitten kletsen met Dianne, de bazin hier en vrouw van Solo. Die wonen hier ook schitterend! Ik heb besloten dat ik hier in het weekend nog eens ga slapen. Dan kan ik overdag de stad verkennen. Op zoek naar marktjes, livemuziek, keertje uit eten enzo.

Snel nog een rondje stad gedaan met Marie op de brommer. Even pinnen (ja, pfieuw! Visakaart werkt), simkaartje regelen. Nu lekker bij de ventilator een verhaaltje aan het schrijven. Morgen rond 10 uur gaan we met alle spullen richting Banakélédaga, het dorp waar ik ga verblijven. Spannend, ik heb er zin in!

Kleine impressie: bovenste twee foto's zijn van Chez Giuliana (http://www.chezgiuliana.com), onderste twee foto's zijn van Forêt Diasso (http://www.foretdiasso.com)

Liefs! Nathalie

Foto’s

11 Reacties

  1. Mam:
    26 april 2014
    Hoi, wat fijn om je eerste enthousiaste verhaal te lezen. Heerlijk. Je bent er net en het is al een en al avontuur. Gezellig met allerlei mensen praten en veel, heel veel indrukken.
    Ik hoop dat je vannacht lekker kan slapen en dan morgen op naar het volgende avontuur. Alvast welterusten en voor morgen alvast succes!
    Liefs,
    Mam
  2. Cars:
    26 april 2014
    Fuq....klinkt nou al vet! XXX
  3. Cars:
    26 april 2014
    Fuq....klinkt nou al vet! XXX
  4. Jos en Henk:
    27 april 2014
    Geweldig Nathalie,wij blijven het volgen.
    Veel succes!
    Lieve groet van ons
  5. Roos:
    27 april 2014
    Fijn dat je veilig bent aangekomen. Het klinkt nu al spannend. Veel plezier!
  6. Roos:
    27 april 2014
    Fijn dat je veilig bent aangekomen. Het klinkt nu al spannend. Veel plezier!
  7. Anke:
    27 april 2014
    Wauw!!!! Avontuur!!! Klinkt geweldig, ben benieuwd naar de foto's! X
  8. Anja:
    27 april 2014
    Wow dat klinkt als een echt avontuur x
  9. Adriënne:
    28 april 2014
    Wat gezellig om weer zo'n reisverhaal van je te lezen. Hopelijk ben je gisteren goed aangekomen met al je spulletjes in Banakélédaga? Geniet van alles xxx
  10. Hans:
    28 april 2014
    Tjee wat een geweldig begin van je reis, daar kunnen we niet tegenop met onze koningsdagverhalen. Zuig alle ervaringen op en geniet ervan. Wacht met spanning op de nieuwe belevenissen. Groet, Hans.
  11. Jos en Henk:
    30 april 2014
    wanneer komt je boek uit met reisverhalen?
    Succes in Afrika!