Leeuwenbrul en olifantenpuppy

Jawel, jawel. Om 5.10 ging de wekker. Nouja, als je weet dat je allerlei wild gaat zien, doet het minder zeer dat de wekker gaat dan wanneer je moet gaan werken. Ook al heb ik leuk werk. Toen ik net aangekleed was, stond ik even stil met mijn linkeroor, mijn goede oor, gespitst. Was dat...? "Did you hear that lion roar?", zei mijn huisgenootje Rae en dus... Ja, dat wás een leeuw! Zo, wat een prachtig geluid!! Wist je dat het geluid van een leeuw wel tot 9 km ver kan dragen? Prachtig was het! Z heb je wel echt het gevoel dat je midden in de wildernis 'woont', als je 's nachts de hyena's hoort huilen en 's morgens vroeg de leeuwen hoort brullen, wauw! En dan heb ik het nog niet eens over wrattenzwijnen in je voortuin of een giraffe naast je terras!

Oh, even voor Renz (en misschien voor anderen) tussendoor; er ìs geen reisbureau via wie ik dit heb geboekt. Ik heb via http://www.africanimpact.com gekozen in welk project ik vrijwilligerswerk wilde gaan doen. Ik boek sowieso niet via een reisbureau, ik bèn een reisbureau ;-)
Ik kom hier dus voornamelijk om te werken, maar in deze omgeving houdt dat in dat je ook wild ziet. Overal. En bij mensen thuis komt, waar je anders nooit zou komen :)

Okee. Dus vandaag heb ik weer twee gamedrives gedaan. Vanmorgen zagen we drie leeuwen. Moeder Savannah met haar twee welpen, een jongen en een meisje, van een maand of 9 à 10 oud. Prachtig! Ze liepen op 1,5 meter afstand van de truck! Wat mooi om te zien zeg! De leeuwen waren het hoogtepunt van de ochtend. Maar natuurlijk hebben we ook giraffen, zebra's, kudu's en nyala's gezien. 
De jongens, de rangers, wisselen elke week van doelgroep. Dus waar de Elephant and Rhino-truck vorige week door Cela door de bush werd geleid, is nu Richard onze ranger. Wel leuk om ook tussen die jongens een verschil te merken. Cela is vrij stillekes en vraagt af en toe om een verrekijker als hij denkt wat te zien. Hij weet antwoord op al je vragen. Richard is een heel actieve ranger. Hij springt regelmatig uit de truck om sporen te zoeken en natuurlijk om met behulp van zijn 'shitstick' in poep te roeren, om vast te stellen waar de neushoorn of olifant is geweest en hoe lang geleden. Knap hoor, olifanten breken bomen en takken. Richard pakt dan een afgebroken tak en voelt aan de blaadjes aan de tak. Aan de hand daarvan weet hij hoe lang het geleden is dat de olifant op die plaats was. Richard rebbelt ook aan één stuk door, schitterend wat die man weet. En Richard is de blanke man uit Zimbabwe hè, nou... Die rangers zijn meestal Zulu's. En aan de hand van walkie talkies informeren ze elkaar waar de olifanten zijn, waar de leeuwen zijn etcetera. Dat doen ze in Zulu. Richard praat gewoon Zulu terug hè, keigrappig!

Eind van de ochtend en begin van de middag stond als projecttijd op de agenda. Mijn taak deze week is, behalve hoofdvrijwilliger zijn (lees; zorgen dat alles klaar staat voor de gamedrives) om wat spullen te maken voor de kinderen van Mama Grace's crèche. Dus heb ik met behulp van een kleurboek (schattige maar duidelijke plaatjes) 19 A4-tjes gemaakt. Met steeds een dier erop. Met daarboven de Zulunaam en daaronder de Engelse naam. Om de kindjes Engels te leren.  De letters zijn meer symbolisch, ze kunnen nog niet lezen. Sommige namen staan vermeld in wildboeken, voor de andere namen (kip, hond, kat, zebra) heb ik het keukenpersoneel geraadpleegd. Die hebben me graag geholpen. 
Ik kan nou een lijstje aanleggen van Zulunamen, maar jullie gaan dat toch niet uit je hoofd leren, of wel? Dan neem maar aan dat het klaar ligt voor de crèchekindertjes.

De gamedrive van vanmiddag bracht ons bij een waterdrinkplaats waar we 18 van de 22 olifanten troffen! Super! Inclusief alle schattige olifantenpuppy's! Beetje penibel was dat we op een wal stonden om die waterplaats heen, met een alphamannetje achter ons en 2 trucks voor ons. Toen kwam de kudde. Wat doet de ranger van de Thanda-truck (de rijke mensentruck), die gaat in zijn achteruit, verstoort de kudde die van de drinkplaats af kwam, waardoor die kudde haast die wal op kwam. We zaten dus bijna gevangen tussen al die olifanten! Dan ben je wel jarig! Nouja, het ging goed op een haar na. We konden vooruit en het alphamannetje was tevreden. Hij vond ons te dichtbij, verder weg was beter. 

Na een heerlijke spaghettimaaltijd met knoflookbrood was het bijzonder gezellig met geklets aan de Researchers tafel. Leuk gekletst. Inmiddels is de helft film aan het kijken (maandagavond filmavond) maar gezien mijn lichte allergie voor tv zit ik aan de tafel. Meerderen delen deze allergie, dus de lezers zitten hier. 

Of ik slaap vannacht, dat weet ik niet, hahaha. Morgen weer tekenontmoetingen, bleeeeh! Morgenochtend weer Conservation, dus niet-inheemse bomen en struiken verwijderen. Ik zal me weer goed kleden en het anti-tekenmiddel rijkelijk laten vloeien... Ik krijg alweer jeuk als ik er aan denk :) Ik doe mijn best geen tekenkoorts op te lopen. Ik zag dat Jacqui, mijn nicht uit Zuid-Afrika, in haar bericht sprak over bosluizen in plaats van teekjes. Bestaan die in Nederland ook? Zal wel niet. Als je tekenkoorts hebt van die kleine krengen, krijg je Doxicycline, een anti-malariamiddel. Aaaargh! Kleine beestjes zijn veel enger dan grote! Iiiiiiehhhh! 
Okee. Dan ga ik me nu mentaal voorbereiden op nachtmerries èn tekenwerk.....

Liefs!