Crèche en zonsondergang

Zo, ook dat laatste stuk Conservation zit erop! Deze keer waren we niet in de leeuwen boma, maar hebben we langs de weg, langs de hekken diezelfde niet-inheemse boompjes (Chraemolaena) gekapt en tot de wortel uit de grond gehakt. Want als je de wortel laat staan, dan schiet hij weer opnieuw uit en begint hij weer van voor af aan. Volgens mijn tekeninspectie was ik ook nu weer teekloos, maar ik zal die inspectie nog wel eens een keer doen. 
Het was best gezellig hoor, de Conservation, maar nee. Ik ben niet rouwig dat het voorbij is. 

Mijn arme huisgenootje Rae is gistermiddag thuisgekomen met een migraine. Vandaar dat ze niet wakker werd toen ik ging douchen 's middags, ze niet aan het eten verscheen en niet wakker werd toen ik naar bed ging. Arm ding, ze had medicijnen op dus lag knock-out.

Ik zag haar vandaag nog; want zoals gezegd ging ik vandaag met Amanda een rondje maken om te zien waar (buiten een cameraval) het donatiegeld aan besteed zou kunnen worden. Amanda nam me mee op een prachtige rit met ontzettend weids uitzicht door de bergen, naar de gehuchten van Etshaneni. Waar wij als Researchers alleen bij Mama Grace op de crèche komen, komt Rae op meer plaatsen in de dorpen. Zij vrijwilligt namelijk met kinderen. Dus zij komt ook bij Mama Grace, maar draait naar ook een jeugdclub, komt op een aantal scholen èn komt op de crèche in Etshaneni. Bij Mama Grace hebben de kinderen plastic tafels bij hun plastic stoeltjes, in Etshaneni niet. Rae probeert deze te kopen, met haar eigen donatiegeld. Etshaneni is een veel armere crèche. Die kinderen hebben nauwelijks speelgoed. Ze hebben geen afdak om voor de zon te kunnen schuilen. En geloof me, het kan hier heet zijn in de zon. Donateurs, ik heb toegestemd van uw geld een nieuw afdak te kopen. Dat wordt gedaan met een soort van dik tentdoek. Het huidige is verscheurd door de wind. Helaas is er niet genoeg geld over van onze donatie om het te metselen of bouwen. Er is een schommel gemaakt, met autobanden die ze gratis hebben gekregen. Maar die schommel is zo wankel als wat. Donateurs, ik heb gezegd dat ze die schommel konden opknappen.

En ik heb nog veel meer gezien. Naast de crèche is een gemeenschapshuis dat erg is verwaarloosd. Het is de plaats waar twee keer per maand de mobiele kliniek komt, waar mensen die aids hebben hun medicatie kunnen krijgen. Ze krijgen wel allemaal de benodigde medicatie, gelukkig. Maar die kliniek op wielen is niet groot genoeg om een privé- onderzoek of -gesprek te hebben. Als het gemeenschapshuis niet zo verwaarloosd zou zijn, zouden mensen daar gebruik van kunnen maken. Mensen. Uit de dorpen hebben hulp gevraagd aan de vrijwilligers van Africa Impact om het gemeenschapshuis op te knappen. Een plafond erin, schilderen... Er is plaats genoeg om aparte spreekkamers te maken. Misschien zouden de 60 vrouwen van de dorpen die zijn betrokken in het moestuingebeuren er wel hun eigen groenten kunnen verkopen. Die moestuin is ook met hulp van African Impact opgezet. 
Misschien een mooi idee voor het goede doel voor de komende Nacht van De Rooi Pannen! Ik heb in elk geval de rekeninggegevens meegenomen van hier, voor het geval dàt.
Dat gelijk willen verdelen en de wereld willen verbeteren blijft er toch een beetje in zitten, ook zonder politiek.

De cameraval die Amanda gaat bestellen van het donatiegeld, ter bestrijding van de neushoornstropers, is een vrij vernuftig ding. Elke beweging en aanwezigheid wordt vastgelegd op camera en er wordt ook direct een signaal naar wat telefoons verzonden. Naar Thanda Research zelf, maar ook naar de anti-poaching unit, oftewel de mannen met machinegeweren en camouflagepakken die rondparaderen bij Thanda basecamp (centrale plek met gereedschap, auto's, wasserij etc voor de rijke mensen). Doordat het zo'n vernuftig ding is, is ie ook (maximaal) 5000 rand. Gelukkig was mijn donatie omgerekend 6200 rand, dus er is geld voor een camera èn nog geld voor de crèche! 

We hadden taart vanmiddag! Amanda is jarig. De dames van de keuken hadden een mooie chocoladetaart gemaakt, die is verdeeld. Hij was heerlijk!

De gamedrive van vanavond was speciaal; veel mensen gaan weg vanavond, dus we hebben een sundowner gedaan; we zijn allemaal ons eigen weg gegaan op gamedrive, maar om 17 uur hebben we allemaal (de leeuwentruck, de olifantentruck en de fotografentruck) afgesproken bovenop een berg, met weids uitzicht. We hadden drankjes en chips bij ons en daar hebben we gezamenlijk de zonsondergang bekeken en geproost. Was erg gezellig! Daar was ook de uitslag te horen van de quiz die we net voor vertrek hadden gemaakt. Gemêleerd team had ik; Sara uit Denemarken, Danilo uit Italië, Kellie uit Engeland en (natuurlijk) Bruce uit Australië. Maar welnee, gewonnen hadden we niet.
Hoe dan ook was de sundownerborrel erg gezellig!

Vanavond heeft Pip, coördinator van het fotografieproject, nog een presentatie gehouden over 'your achievements at Thanda', dus een overzichtje van wat wij als vrijwilligers hebben  bereikt. Er is een nieuwe coverfoto gekozen voor op Facebook en er zijn wat vrijwilligers is het zonnetje gezet, waaronder Rae, die toch maar mooi in haar eentje met de coördinatoren de boel runt op de crèches en scholen. Knap hoor! Zij heeft echt superveel bereikt zag ik vandaag.

En tsjonge, morgen is dan alweer de laatste dag dat we op gamedrive gaan.... Gossiepietje, wat gaat dat snel zeg.... 

Liefs!